कहाँ गए ती दिन

याद छन् मलाई मेरा बालापनको रमाइलो याम

जहिले भनिन्थ्यो सधैँ रमाइलो गर्दै जाम ।

ती साथीहरुको यादमा रुन्छ सधैँ मेरो मन 

कसरी व्यक्त गरूँ लेख्दा लेख्दै काम्छ मेरो तन।।

नयाँ साथी बनाउन लाग्थ्यो मलाई रङ्ग

हाँस्दै खेल्दै बित्थ्यो समय तिनीहरू सँग ।

यो संसारको मोहमायादेखि थियौँ धेरै टाढा

ती पलहरु सम्झिँदा बिझ्छन् मनमा काँडा ।।

कहिले ठुलो हुन्छ भनी देख्थिएँ सपना 

तर आज बाल्यकालको रमाइलो भयो कल्पना ।

सानो छँदा भन्नेगर्थेँ डाक्टर बन्न चाहन्छु

तर आज मनले भन्छ बालक बन्न चाहन्छु ।।

बाल्यकाल भनेको घडीको सेकेण्डको सुइरो रहेछ

आँखा खोलेर हेर्दा बाल्यकाल नै बित्दो रहेछ ।

अचम्म रहेछ यो समयको नीति र खेल

अब कहिले हुने होला हामी सबैको मेल ।।

आकाशको चरी जस्तै मुक्त थियौँ बाल्यकालमा हामी

भविष्यको लक्ष्य सोच्दा सोच्दै बद्लियो काहानी ।

खेलौनाको लागि खस्थ्यो मेरो आँखाबाट आँसु

कोही भनिदेऊ ती सम्बन्ध फेरि कसरी गाँसु ।।

कल्पनाको संसार थियो ठुलो हुने चाहना

साथीहरुसँग घुम्न जान गर्यौँ अनेक बाहना ।

चौतारीमा सबैसँगै बसेको झल्झली आउँछ याद

जिम्मेवारीको बोझले थाकिसक्यो अब यो काधँ ।।